فیلمشناسی سنتوری :

 
سنتوری
کارگردان:     داریوش مهرجویی
تهیه‌کننده:      فرامرز فرازمند ، داریوش مهرجویی
نویسنده:         وحیده محمدی‌فر ، داریوش مهرجویی
بازیگران:      بهرام رادان
گلشیفته فراهانی
مسعود رایگان
رویا تیموریان
مائده طهماسبی
نادر سلیمانی
مهیار پورحسابی
موسیقی:         محسن چاووشی ، اردوان کامکار
فیلم‌برداری:     تورج منصوری
تدوین:            مهدی حسینی‌وند
مدت زمان:     ۹۰ دقیقه
کشور:            ایران
زبان:             فارسی

سنتوری (یا: علی سنتوری) فیلمی ایرانی در ژانر درام است. این فیلم ساخته داریوش مهرجویی در سال ۱۳۸۵ خورشیدی است. سنتوری فیلمی است اجتماعی با رویکردی انتقادی که تم اصلی آن تضاد سنت و مدرنیته در جامعه امروز ایران و موضوع آن سقوط هنرمند و خود ویرانگری او در جامعه‌ای است که هنر واقعی را برنمی تابد و مدام آن را محدود و سرکوب می‌کند. این فیلم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توقیف و از اکران باز ماند.

بازیگران:
بازیگر                نقش
بهرام رادان          علی سنتوری
گلشیفته فراهانی     هانیه
مسعود رایگان       پدر علی
رویا تیموریان       مادر علی
مائده طهماسبی      مادر هانیه
نادر سلیمانی         برادر علی
مهیار پورحسابی    تمایل
سیامک خواهانی     جاوید
محمد سلوکی          دکتر روانشناس
حسن پورشیرازی     معتاد
صدرالدین هجرت     معتاد
علی‌اصغر طبسی    

داستان:
علی، نوازنده چیره دست سنتور و خواننده محبوب جوانان ناگهان در اوج شهرت و موفقیت افسار زندگی را از دست می‌دهد و به بیراهه می‌رود. او می‌گوید همه بدبختی‌ها از وقتی شروع شد که عشق بزرگ زندگیم، هانیه مرا ترک کرد، اما هانیه زمانی می‌رود که علی مدت هاست در بند اعتیاد خانمان سوز خود گرفتار است...

فیلم برداشتی آزاد از عقاید یک دلقک نوشته هاینریش بل است.

تولید و پخش:
نام این فیلم نخست علی سنتوری بود و به دلیل ممیزی به سنتوری تغییر پیدا کرد. سنتوری قرار بود در تاریخ ۳ مرداد ۱۳۸۶ اکران شود که به بهانه‌های مختلف از سوی وزارت ارشاد از جمله عدم توانایی کنترل جو سالن، اکران آن لغو شد. پس از هفت ماه سرنوشت اکران سنتوری همچنان در ابهام بود تا اینکه سی‌دی قاچاق آن با زیرنویس انگلیسی که مترجم آن مامک نوربخش بود به بازار آمد و واکنش‌های فراوان و متناقضی را برانگیخت. از سویی تهیه کننده از مردم خواست فیلم را نخرند و از سویی مسئولان عوامل فیلم و تهیه کننده را مقصر اصلی توزیع غیر مجاز فیلم دانستند. مهرجویی در مصاحبه‌ای عنوان کرد که نسخه‌ای که به طور غیر قانونی منتشر شده با نسخه نهایی که آماده پخش بود متفاوت است و خرید آن را «شرعاً حرام» دانست. پس از انتشار سی‌دی سنتوری شماره حسابی از سوی تهیه‌کننده و کارگردان فیلم اعلام شد تا علاقمندان بهای بلیت را به این شماره حساب واریز کنند تا عواید حاصل از این طرح صرف امور خیریه شود. این پیشنهاد مورد استقبال قابل توجهی قرار گرفت و بیش از ۱۰۰۰ میلیون ریال به شماره حساب فوق واریز شد. دیوان عدالت اداری در پی شکایت سازندگان فیلم پیرامون درخواست لغو ممنوعیت اکران فیلم مذکور و تصدیق خسارات وارده اجازه اکران یا عدم اجازه را حق وزارت ارشاد دانست. همچنین شکایت تصدیق خسارت موجه اعلام شد.بدین ترتیب امکان اکران این فیلم با توجه به مخالف وزارت ارشاد منتفی شد. داریوش مهرجویی پیرامون ممنوعیت نمایش این فیلم توسط وزارت اطلاعات گفت:
«     در مورد فیلم «سنتوری»، آن را برداشتند قیمه قیمه کردند و سوزاندند؛ آن هم بدون هیچ دلیلی، فقط به دلیل غرض شخصی. من اینجا نکته‌ای را یادآوری کنم. برای اینکه فیلمی ساخته شود، اول از همه باید سه تا فیلمنامه به بخش فرهنگی فارابی بدهید. بعد سه نسخه از فیلم‌نامه را هم به وزارت ارشاد بفرستید. وزارت ارشاد، هیأتی دارد که می‌نشینند و فیلمنامه را می‌خوانند. فارابی هم هیأتی دارد که کارشان همین است. بعد از بالا و پایین کردن‌های متعدد، بالاخره مجوز می‌دهند. بعد که کارگردان شروع به ساخت فیلم کرد، هیأتی می‌آید و مجوز ساخت می‌دهد. بعد که ساخت فیلم تمام شد، هیأتی دیگر اثر را بررسی می‌کند و به آن مجوز نمایش می‌دهد. بعد فیلم به جشنواره می‌رود. در جشنواره هیأت دیگری فیلم را می‌بیند، آن را بالا و پایین می‌کند و مجوز می‌دهد. بعد از آن هیأت داوران فیلم را می‌بینند و به آن جایزه می‌دهند و ... می‌خواهم بگویم یک فیلم دو هزار مرحله را طی می‌کند تا ساخته شود! این چه صیغه‌ای است که می‌گویند فلان فیلم مجوز نداشته یا قابل نمایش نبوده؟! هر فیلمی تمام این مراحل را طی می‌کند تا ساخته شود. به هر حال با اینکه سنتوری از تمام این مراحل عبور کرد ولی اجازه نمایش پیدا نکرد. جناب وزیر عملاً ما را از نان خوردن انداخت!      »

سرانجام پس از کشمکش‌های فراوان در مرداد ماه ۱۳۸۹، پس از سکته قبلی و مرگ نابه‌هنگام تهیه‌کننده آن فرامرز فرازمند در سن ۵۵ سالگی ، مجوز اکران ویدیویی این فیلم صادر شد.

جوایز:
    * سیمرغ بلورین؛ بهترین بازیگر نقش اول مرد؛ بهرام رادان؛ بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر؛ بخش مسابقه سینمای ایران؛ ۱۳۸۵
    * بهترین فیلم از نظر تماشاگران در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر ۱۳۸۵